΄Εδεσσα αναρτήσεις φωτογραφίες από φίλους της ομάδας FB Edessa 6

Παλιές κάρτ ποστάλ από τον

Βαγγέλης Δούπκαρης‎Edessa

Konstantinos Kiourtsis‎Edessa

Μιας και μιλήσαμε για το πάρκο “παράδεισος” ας θυμηθούμε και το Ξενία που κατέλαβε μεγάλο τμήμα της θέσης Παράδεισος...
Το άλλοτε καύχημα της πόλης είναι άδειο και αργά-αργά στοιχειώνει. Το Ξενία λοιπόν της Έδεσσας μαζί με άλλα Ξενία και αρχοντικά σημαντικής αρχιτεκτονικής αξίας στο Πήλιο, τη Ρόδο, την Κοζάνη, την Κομοτηνή και αλλού, προβλέπεται να μετατραπούν σε boutique hotels για να αναβαθμίσουν το τουριστικό προϊόν της Ελλάδας... Λόγια άνευ ουσίας !!!
Στη φωτογραφία της δεκαετίας του 1960 φαίνεται η ανατολική πλευρά του ξενοδοχείου, προς τον γκρεμό, εκεί που κοιτούσαν όλα τα δωμάτια της παλιάς πτέρυγας...

 Το κτίσμα καταγράφεται σε φωτογραφία του 1934 και στα χρόνια μας ήταν γνωστό ως “παγοποιείο". Η θέση του σημειώνεται στον χάρτη,... Άλλο ένα “γιατί το γκρέμισαν αυτο το κτίριο;”...
Στην παλιά φωτογραφία της δεκαετίας του 1960 (ίσως του 1970) τραβηγμένη από την παλιά τοξωτή γέφυρα το συγκεκριμένο κτίσμα φαίνεται στο βάθος δεξιά...
Για την ιστορία των παγοποιείων... Μέχρι και τη δεκαετία του 1970, η Έδεσσα διέθετε αρκετά παγοποιεία. Ήταν η εποχή που τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις χρησιμοποιούσαν “παγωνιέρες” για τη συντήρηση τροφίμων. Επιπλέον, το μεγάλο τότε εξαγωγικό κέντρο φρούτων, η Σκύδρα, λόγω μεγάλων αναγκών, προμηθευόταν και από την Έδεσσα τις παγοκολόνες για τα βαγόνια-ψυγεία..

 

Konstantinos Kiourtsis‎Edessa

 Γιοφύρια της Έδεσσας λογιώ-λογιώ που δεν επιβίωσαν μετά την εφαρμογή των σχεδίων ανάπλασης των ποταμοβραχιόνων... το Χάρβαρντ είπε και εγένετο... Φωτογραφία της δεκαετίας 1970 με γειτονιά πιθανώς επί της Κωνσταντινουπόλεως...

πλατεία Μεγάλου Αλεξάνδρου, τη γνωστή και ως πλατεία των ταξί, ή σπηλιά, ή πλατεία 21ης Απριλίου παλαιότερα. Στην φωτογραφία φαίνεται η πλατεία όπως διαμορφώθηκε στη δεκαετία του 1960 μετά την μεταφορά της λαϊκής (παζάρι) στη σημερινή της θέση στο κιουπρί. Όταν έφυγε η λαϊκή προτιμήθηκε να στρωθεί απ΄ άκρου εις άκρον με πλάκες τετράγωνες και λευκές, που όταν είχε ήλιο δάκρυζαν τα μάτια και με ένα βάθρο για ομιλητές και μουσικές μπάντες και χορούς, στρατιωτική αισθητική βεβαίως, βεβαίως... Φανταζόμαστε ότι η φωτογραφία τραβήχτηκε περίπου από το σημείο που είναι το Φαρμακείο Αγγέλου, όπου έστηναν και την εξέδρα επισήμων στις παρελάσεις (δες φωτο με Γυμνάσιο Θηλέων το 1969 με το πουλί και τον φαντάρο...).
Στα αριστερά της φωτογραφίας η Εθνική Τράπεζα και μετά η Ευριπίδου, στο βάθος η νεόκτιστη Αγία Σκέπη, πιο δεξιά κατεβαίνει η Νικοδήμου και δεξιότερα η οικοδομή Ζαφειρόπουλου με το εργαστήριο μεταλλοκατασκευών στο ισόγειο...
Η γειτονιά χαρακτηρίζεται από νεόδμητα ενός ορόφου και πολλά παλαιά σπίτια. Στα επόμενα χρόνια η πόλη θα ζήσει τον πυρετό της αντιπαροχής με τα τετραώροφα και βάλε, οπότε “γαία πυρί μιχθήτω”...

 Πρόκειται για τους τρεις τρούλους του ιερού ναού της γυναικείας μονής του λόγγου, ο αριθμός των οποίων συμβολίζει την Αγία Τριάδα. Tο γυναικείο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας βρίσκεται δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Έδεσσας και μόλις τρία χιλιόμετρα από την πόλη και αποτελείται από το μεγάλο Καθολικό, τα κελιά των μοναχών και τους βοηθητικούς χώρους.
Υπάρχουν επίσης τα παρεκκλήσια του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, της Αγίας Συγκλητικής και του Αγίου Λουκά Κριμαίας του Νέου Ιατρού. Στη μονή ανήκει και ο ναός του Ευαγγελιστή Λουκά, πολιούχου της Έδεσσας, ο οποίος είναι σε λόφο ένα περίπου χιλιόμετρο βόρεια της μονής...

 Το πάρκο «παράδεισος» δίπλα στην ΙΙ Μεραρχία, δεκαετία του 1970. Τέρμα αριστερά (εκτός φωτογραφίας) η παιδική χαρά με ένα τσιμεντένιο ιστιοφόρο και ο γκρεμός που άφηνε ελεύθερο το βλέμμα να περιηγηθεί τον κάμπο...
Σήμερα είναι ένας περίπου σκουπιδότοπος, χωρίς παιδικά γέλια, μέχρι και τα δέντρα ξεραμένα κοιτούν απορημένα... Και την πιο όμορφη άκρη του γκρεμού την παρέδωσαν για χρήση στο Ξενία και έγινε εκείνο το κτίσμα ενός τάχα κολυμβητηρίου που λειτούργησε για λίγο ως μπαρ... Τραγωδία...

 Πλατεία Τημενιδών, δεκαετία 1960... Ανάμεσα σε τενεκετζίδικα, ψαράδικα, χασάπικα, μανάβικα, μία όαση για τους εμπόρους, τεχνίτες και περαστικούς... Καφές, τσιπουράκι, υποβρύχιο, ταμ-ταμ, έστω ένα λουκουμάκι παιγμένο στο τάβλι...

Παναγιωτης Χαραλαμπους‎Edessa

Ανθεστήρια 1961 ( στη ΦΩΤΟ ο μικρός είμαι εγώ ...με τον αδερφό μου)